Afgelegde Route doorheen Nieuw-Zeeland.

Nieuw Zeeland met Stewart eiland.

Route over het North Island: 2.000 km

Auckland (A) - Paihia (B) - Cape Reinga (C) - Thames (Coromandel) (D) - Rotorua (E) - New Plymouth (F) - Wellington (G): 2.000 km.

Route over het South Island:  3.500 km

Picton (A) - Kaiteriteri (B) - Greymouth (C) - Fox Glacier Franz Josef (D) - Milford Sound (F) - Queenstown (E) - Bluff (G) - Stewart island - Portobello (Dunedin) (H) - Omarama (I) - Mount Cook - Akaroa (J) - Christchurch (K): 3.500 km 

A: Stewart Island - Oban

Wat vind je van 67 km/h?

Flits! Boete voor snelheidsovertreding in niemandsland.

Nieuw-Zeeland neemt snelheid serieus—héél serieus. In een land waar op elke 100 Belgische auto’s maar eentje rondrijdt, liggen de wegen er breed en uitgestrekt bij. Ze slingeren langs nederzettingen waar het aantal inwoners soms lager lijkt dan het aantal schapen per vierkante meter. Toch geldt er een keiharde limiet: 50 km/h.

En daar ging ik dan, met een razende... 67 km/h. Door een verlaten stuk weg waar zelfs de vogels zich afvroegen waarom er een snelheidsbord stond. Maar de flitsbrigade was me te slim af.  Zie de foto verder.

Het resultaat? Een gedenkwaardig souvenir van mijn rit door het niemandsland: een boete van 120 NZ$. Een dure les in ‘haastige spoed is zelden goed’—zelfs als je de enige op de weg bent! 🚗💨

Afschrift door de politie van N.Z. toegestuurd.

Foto van snelheidsovertreding.

Ministerie van Justitie kan me arresteren bij niet betaling!

In 40 uur van Nieuw-Zeeland -> België.

Christchurch - Schoten: een reis met een vleugje stress! 🌍✈️

Een terugreis van 40 uur van Christchurch in Nieuw-Zeeland via Azië naar Schoten in België. Van deur bij het vertrek tot de deur aan ons huis zijn het een volle 40 uren.

1. Christchurch:  Autoverhuur -> Airport
De huurwagen hebben we na 3.500 km op het Zuidereiland ingeleverd bij de verhuurmaatschappij.
Zo grondig de controle was bij ontvangst van de wagen, zo vluchtig bij het terug inleveren.
Eventjes kijken of de tank terug volledig gevuld was en of het stuur nog aan de rechterkant stond en alles was goed bevonden. De verhuurder bracht ons netjes naar de luchthaven van Christchurch.

2. Christchurch - Sydney.
We stijgen goed op tijd op voor de eerste van  4 vluchten richting Brussel. 
Rustige vlucht van 2.200 km in 3,5 uur met een B737-800. Uurverschil: 2 uur vroeger in Sydney (Australië).

3. Sydney - Singapore
Het weder in Sydney is maar slecht: regen. Gelukkig moeten we niet lang wachten op de transfer naar de lange vlucht.
De vlucht van Sydney naar Singapore was redelijk comfortabel. We vlogen met een Airbus 380-800. Het grootste vliegtuig ter wereld. Het biedt plaats aan 450 mensen.
Gelukkig was het maar half  bezet. We hadden 4 zetels tijdens de vlucht van 6.500 km en 8 uur.  Uurverschil: 3 uur vroeger in Singapore.

Airbus 800. Sydney - Singapore - Londen.

4. Singapore - Londen
In Singapore was er een technische tussenstop voor bijtanken. Na 8 uur vliegen was het een verademing om er even uit te kunnen.  Het terug aan boord gaan was een teleurstelling. Gedaan met de luxe van 4 zetels. Volledige bezetting van de A380.
De vlucht over 11.000 km en 13 uur bleef eindeloos duren. De maaltijden zijn niet meer zoals het vroeger geweest is.

5. Transfer te Londen.
Aangekomen te Londen in Terminal 3. De transfer naar terminal 5 gebeurt per bus.
Gelukkig hadden we ongeveer 2,5 uur voor de transfer. De transfer tussen Terminal 3 en Terminal 5 duurt bijna 1 uur.

6. Londen - Brussel
Het begon met een vertraging van 20 minuten. Bleek dat er een passagier niet kwam opdagen.
Gevolg 1: bagage van die persoon opzoeken en uitladen.
Gevolg 2: de vlucht verloor zijn slot. Wachten gedurende 1 uur vooraleer het vliegtuig toelating kreeg om op te stijgen.  Uiteindelijk geland in Brussel rond 12.45ur.   Uurverschil: 1 uur later.

7. Brussel - Schoten:

De grote vraag: zou onze bagage het ook gered hebben? Laatste keer dat we die zagen, stond ‘ie lekker te chillen in Christchurch (N.Z.). Maar yes, grote opluchting: binnen no time rolden beide koffers netjes van de band.

Toen begon de volgende race: de Sabena-bus naar Antwerpen om 13.00. Met een sprintje en wat geluk nét gehaald! 🏃‍♂️💨

Na 40 uur onderweg (inclusief vliegtuigstoelen en tijdzone-jumping) eindelijk thuis in Schoten. En jawel, alles en iedereen compleet. 

Oh, en by the way, 11 tijdzones overbruggen is geen grapje. Jetlag, here we come!

Londen - Brussel - Schoten

Afsluitende bemerking.
Bemerking: het is de langste verplaatsing die men kan meemaken. Maar als alles volgens planning verloopt valt het uiteindelijk wel mee. Eens thuis gekomen is men blij dat men er is en dat je bagage er ook bij is. :)

Zo wordt de terugreis georganiseerd.

Vluchtplan terugreis:

• Christchurch   -  Sydney:      Woensdag 29 februari   14.30 - 15.55   Qantas  QF 0046  Boeing 737
• Sydney   -       Singapore:  Woensdag 29 februari   17.30 - 22.25    Qantas  QF 0031 Airbus A380-800
• Singapore -      Londen:      Woensdag 29 februari   23.59 - 06.20  Qantas  QF 0031 Airbus A380-800
• Londen           -  Brussel        Donderdag 1 maart      08.55  - 11.05     British Airways  BA 0392

Nieuw Zeeland in de Grote Oceaan.

Enkele gegevens die je nog niet wist.

Enkele ervaringen na 3 weken Nieuw-Zeeland.

• 5.850 km autorijden,
• 17 verschillende logementen,
• 7 vluchten,
• 52 uren in een vliegtuig,
• 18 uren wachten in luchthavens,
• 3 grote ferryovertochten,
• 2 korte ferrytochten,
• 40.000 km per vliegtuig,
• 8 x van uur veranderen,
• 2 x vervoer naar luchthaven, busrit,
• honderden foto's,
• enkele tientallen blogberichten, en
• 26 dagen zijn we terug op weg naar huis.

Rond de wereld: Schoten - Brussel - Londen - Los Angeles - Auckland - Christchurch - Sydney - Singapore - Londen - Brussel - Antwerpen - Schoten.

Christchurch, verwoeste spookstad.

Van Akaroa naar Christchurch.
Onze laatste volledige dag in Nieuw-Zeeland begint in Akaroa. Er zijn 2 prachtige routes naar Christchurch. De eerste 30 km lopen over de hellingen en noemt de “Touristic Drive Summit Road”.
Het is slechts een goede 100 km van Akaroa naar Christchurch.

Aardbevingen in Christchurch.
Christchurch is met 380.000 inwoners de 3de grootste stad van Nieuw-Zeeland. De aanblik van de binnenstad is hallucinant. Christchurch wordt jaarlijks getroffen door duizenden aardbevingen.

"Road closed" na de beving 1 jaar geleden.

Aan de meeste schokken wordt door de inwoners nauwelijks aandacht aan geschonken. Men lacht bij schokken minder dan 4,1 magnitude. Maar recentelijk zijn er enkele schokken geweest met dramatische gevolgen. De aardbeving van 4 september 2010, om 4.35 in de ochtend met een kracht van 7.1 veranderde het leven en het landschap compleet. Maar 5 maanden later, op 22 februari 2011 om 12.50 s' middags weer een schok van 7.1. Deze was veel dramatischer. Gebouwen die getroffen waren, 5 maanden eerder, stortten nu in. Het dodental liep op tot 181.

Volop puin ruimen.

Spookstad
De noodtoestand werd afgeroepen. Nu een jaar en 1 week later is het gehele stadscentrum nog afgesloten. Men is volop bezig puin te ruimen en gebouwen af te breken. Het centrum van Christchurch geeft een spookachtige indruk. Geen enkele business activiteit.

De binnenstad is volledig afgesloten wegens instortingsgevaar en vallende brokstukken.

Geen winkels, restaurants, bars, hotels die open zijn. Enkel wat toeristen die komen kijken en foto's nemen. De sfeer is doods en kil. Men kan hier als toerist niet veel uitrichten. Het zoeken naar een restaurant gebeurt met behulp van aanwijzingen van de gastvrouw.

Als we ons logies betrokken werden we geïnformeerd wat te doen bij een eventuele aardbeving. Binnen blijven en schuilen onder een tafel. Het beste is in een deuropening gaan staan en de armen gespreid tegen de deurstijlen houden. We logeren aan de rand van het getroffen gebied. http://www.homelea.co.nz/
De kamer is niet helemaal horizontaal. Het bed helt af. De funderingen van het huis zijn een beetje verzakt. Ook scheuren in de muren en de deuren hebben grote kieren.

B&B Home Lea.

Morgen vertrekken we en hopelijk blijven er erge schokken uit. Het gespreksonderwerp van iedereen momenteel gaat over aardbevingen en de gevolgen ervan. De sfeer is er bedrukt en spookachtig. Maar de inwoners nemen het goed op. Ze zijn vol plannen om te heropbouwen en of te herstellen.

Enkele jaren later ontvingen we van B&B Home Lea an email with information of the repair.

"It has taken a long time, since you visited us, to repair our house after the earthquake.

Repairs began in January 2014 and we finally shifted back 6 weeks ago, just in time for Christmas. It was a complicated repair as they had to replace the foundations. It was achieved by demolishing the back section of the house, lifting the old house and rolling it to the back of the section. They then replaced the foundation, repositioned the house and rebuilt the back part. New roof, new paint, and relining of the old house - almost a new house!"

Van Akaroa naar Christchurch - 100 km.

Mount Cook en Akaroa peninsula.

Mount Cook
Mount Cook is DE berg van Nieuw-Zeeland. Deze berg, met zijn 3.754 m hoogte, is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland en is de trots van de nationale parken van NZ.  Het National Park is opgenomen in het werelderfgoed.

Mount Cook in de achtergrond: 3.754 m hoog.

Het is hier dat Sir Edmund Hillary kwam trainen voor zijn expeditie van de Mount Everest dewelke hij als eerste in 1953 bereikte. In Mount Cook Village is er dan een zeer uitgebreide en luxueuze tentoonstelling en opleidingscentrum voor bergbeklimmers gevestigd. Het is ter ere van Edmund Hillary dat het centrum naar hem genoemd is.

Aan het beeld van Sir Edmund Hillary te Mount Cook.

De weg er naar toe is een “No exit” weg van 55 km. Men bereikt deze plaats vanuit Twizel en langs het Lake Pukaki. De weg eindigt in Mount Cook Village en er is geen andere route dan de 55 km terug. Het weder was schitterend, blauwe lucht en enkele wolkjes waardoor de berg prachtig te bekijken was. De route er naartoe via de SH80 is langs het meer speciaal hiervoor aangelegd.  In Mount Cook Village logeren bij mooi weder is aan te bevelen. 

Aan het Lake Pukaki met de Mount Cook in de achtergrond.

Naar Akaroa op de Banks Peninsula.

Verder langs het Lake Tekapo naar de belangrijkste weg van NZ, de SH1. Het is op deze baan dat er voor het eerst vrachtwagens opgemerkt werden. Voor Christchurch zijn we dan richting oosten naar Akaroa op de “Banks Peninsula” gereden. Schitterende panorama's in de buurt van Akaroa. http://www.akaroa.com/

Panorama van de "Banks Peninsula" en met Akaroa.

Akaroa ligt dicht bij de zee en is een uitgelezen vakantieoord voor de mensen uit Christchurch.

Het logement is in de B&B: “La Bella Villa”.

Aan de Akaroa Harbour.

Vermits we aan zee logeren, is het logisch om vis te eten: “Monk filet", of zeeduivel, ook 'lotte' in het frans genoemd. Het is van uitzicht een afschuwelijke vis, maar schitterend van smaak. 

Monk fish.

Het was vandaag weeral een marathonrit, de laatste: 560 km!

Omarama - Mount Cook en terug - Akaroa.

Portobello (Otago) naar Omarama.

Otago schiereiland.
De harbour van Dunedin ontvangt gemiddeld om de 2 dagen een cruiseschip. Dunedin ligt aan de Otago peninsula dewelke een enorm mooi landschap en dierenrijkdom bezit. Vanuit onze kamer hadden we een uitstekend zicht op de binnen en buiten varende cruiseschepen. Het ontbijt van Anna en Richard was af: fruit, cooked breakfast... Als medegasten hadden we (weeral) onze Nederlandse noorderburen.

Otago (Dunedin) Harbour gezien vanuit de kamer te Portobello.

Door de gastheer werden enkele tips gegeven voor het bezoeken van de albatrossen en zeeleeuwen op Otago. De albatros-kolonie, op het uiterste puntje van Otago, is op het vasteland de enige broedplaats ter wereld van deze enorme zeevogels.

Gevaarlijke zeeleeuw.
Op Allen beach, te bereiken via een gravelweg, lag een enorme zeeleeuw op het strand. We trachtten hem te fotograferen maar maakten de fout om hem te omsingelen. De zeeleeuw tussen ons beiden in. Dat vinden ze niet leuk. Dan voelen ze zich ingesloten en bedreigd. Gevolg: hij richtte zich op en begon gevaarlijk snel in mijn richting te springen.

Zeeleeuw voelt zich bedreigd (omsingeld) en gaat in de aanval naar de fotograaf.

Met een spurtje moest ik me snel uit de voeten maken.  Hij was werkelijk niet opgezet met onze omsingeling. Via de zeer smalle “Highcliff Road” naar Dunedin en zo verder richting noordwaarts via de SH1 het oosten van het Zuidereiland volgend.

Mouraki Boulders
Een absoluut hoogtepunt van Nieuw-Zeeland zijn de “Moeraki Boulders”. Dit zijn enorme perfect ronde keien met een diameter tot 3 m die op het strand liggen. Dit natuurfenomeen zou te verklaren zijn als een opeenhoping van mineralen in de kleiachtige zeebodem die daar meer dan 50 miljoen jaren geleden zijn ontstaan.

Aan de Moeraki Boulders.

Moeraki Boulders.

Yellow-eyed penguins - geeloogpinguïns.
Enkele kilometers verder, aan de Lighthouse (Katiki Point), leven er kolonies van geeloogpinguïns en zeeleeuwen. Een van die pinguïns zat vlakbij het wandelpad, op een goede meter.

Yellow-eyed penguin.

Naar Omarama.
Verder tot voorbij Oamaru, naar centraal Zuideiland richting Omarama. Onderweg staan er verkooppunten waar men fruit kan kopen.

Omarama is in feite een kruispunt, eigenlijk een T-junction tussen de SH8 en de SH83. Dit plaatsje bestaat uit enkele hotels, benzinestations en wat shopkes. Verder bijna of geen bewoning. Echt in het midden van nergens.

Te Omarama.

We logeren in het Heritage Gateway Hotel. http://www.heritagegateway.co.nz/

In feite een combinatie van hotel en motel. Afgelegde afstand: 310 km.

Van Portobello naar Omarama.

Van Stewart Island naar Otago Peninsula.

Vertrek van Stewart Island naar South Island.
Na 2 nachten moesten we ophoepelen van Stewart Island naar de volgende stopplaats. We varen terug naar South Island. Door de B&B werden we vervoerd naar de terminal, 5 minuutjes want alles is klein en dichtbij op het eiland. De ferry van Stewart Island naar Bluff vertrok stipt om 08.00hr.

Op de inscheepkade van de ferry op Stewart Island, klaar voor de overtocht met de catamaran.

Catamaran van Stewart Island naar South Island.
De zee was een heel stuk rustiger dan 2 dagen geleden. Met een vaart van tegen de 45 km/hr stak de catamaran de zeestraat over tussen Stewart Island en Bluff op het Zuidereiland.

Overtocht van de "Foveaux Strait" tussen Stewart Island en Bluff.

Terug met de wagen.
Onze wagen stond nog op de parking en rond 9.30 konden we weeral autorijden. Vermits we gisteren mooi weder was, was het nu een regendag. Alhoewel, regenbuien wisselen af met zonnige momenten. Op een dag heeft men hier alle seizoenen.  Via Invercargill reden we over de Gorge Road Highway 92. Een highway is in N.Z. een gewone  2-vaksrijbaan.

"Yellow-eyed penguins" of geeloogpinguïns.
Het is een scenic road doorheen de Catlins. Eventjes naar Waikawa waar een baantje naar “Curio Bay” loopt. Hier zaten de zeer zeldzame “Geeloogpinguïns”. Deze diertjes zaten tussen het struikgewas. Tijdens de dag jagen de ouders om s' avonds hun chicks te komen voederen. Je kunt ze tot op 5 meter benaderen. Indien men dichterbij komt worden ze schuw en gaan ze verschrikt de zee in. Vermits ze nog onvoldoende vet hebben en het ruitijd is, hebben ze geen overlevingskans. Deze soort pinguïns wordt beschouwd als een der zeldzaamste pinguïns.

Uiterst zeldzame "geeloogpinguïns" in "Curio Bay" nabij Waikawa.

Captain Eady's Lookout B&B.
Via Dunedin naar de Otago peninsula. We logeren in Portobello. http://www.capteady.co.nz/home/

Zeer hartelijke ontvangst. Een glas wijn en veel informatie werd door de eigenaars verschaft.

In een van de 2 restaurants van het plaatsje “Lamb Shanks” gegeten. We zijn tenslotte in het land van de schapen. Dat is de locale typische lamsschotel in N.Z.  Niet echt onze smaak. Wel 2 enorme lamsbouten, maar klaar gemaakt met siroop hetgeen niet onze favoriete smaak is met vlees. Men moet het in N.Z. toch eens gegeten hebben.  Vanop onze kamer een prachtig uitzicht over de baai en vooral de cruise boten die hier dagelijks aanmeren.
Afgelegde afstand vandaag: 320 km.

Van Stewart Island naar het Zuidereiland en via Invercargill en Dunedin door de Catlins naar Portobello op het Otago Peninsula.

Stewart Island

Meteo: zon en blauwe lucht.
Gisteren was het een abnormale regendag. In de krant werd geschreven dat er op 1 dag abnormaal veel regen gevallen is. De hoeveelheid van een gewone maand is er op 1 dag uitgevallen.

Stewart Island lodge.

Stewart Island Lodge.
Om te starten verhuisden we naar een hele luxueuze B&B.  Rond 09.00 werden we vervoerd naar Stewart island lodge, 200 meter verder.   http://www.stewartislandlodge.co.nz/

Op het terras van onze B&B. De haven en baai met strand in de achtergrond.

Wandeling.
En: de zon kwam er door. Het zou verder een schitterende dag worden.

Op Stewart Island kan men vooral boottochten, helivluchten, en wandelingen maken. We opteerden voor een wandeling. Van Horseshoe Bay langs de kust terug naar Halfmoon Bay. Een schitterende wandeling langs enkele eenzame strandjes. Een van de mooiste wandelingen in ons nog jonge leven. Eenzaam, slechts 2 medemensen ontmoet op deze 5 km lange wandeling.

Tijdens de wandeling van Horseshoe Bay naar Halfmoon Bay-Oban

Ook nog even naar Golden Bay geweest waar de watertaxi naar het piepkleine eiland Ulva eiland kan genomen worden. Dat eiland is vrij van roofdieren en ratten en daardoor een toevluchtsoord voor zeldzame vogels, waaronder de kiwi.

Verlaten strandje.

Aperitief.
Om 17.00 uur werden we verwacht op het aperitief van de gastvrouw. We kregen een top-Nieuw-Zeelandse wijn aangeboden.

Oban noemt de enige nederzetting op Stewart Island.

Het eiland kent 1 restaurant en bar. Het zat er bomvol. Op vrijdagavond komt waarschijnlijk het hele eiland hier socializen. Fantastische sfeer.  Oesters en cod zijn de locale specialiteiten.

In de lokale bar, de enige, in Oban.

Van Zuidereiland naar Stewart Eiland

Wisselvalig weder.
Er zijn nog zekerheden in het leven. Vandaag een hele donkere regendag. Dat de regen hier in het zuiden een regelmaat van 2 op de 3 dagen in stand houd, hebben we ondervonden. De regen die woensdag tijdens en op de boottocht naar Milford Sound, ons onthouden was hebben we vandaag ten volle mogen ondervinden.

Naar de ferry te Bluff
We zijn van Te Anau naar het uiterste zuiden van het South Island gereden. Voorbij Invercargill tot in Bluff. Eventjes nog naar Riverton gereden. Dat was ons aangeraden, maar door de hevige regen was daar niet veel lol te beleven.

We hadden een verblijf van 2 dagen op Stewart Island geboekt.
Bluff is de haven waar de ferry's naar Stewart Island hun aanleg en vertrekplaats hebben. Het zou de oudste Europese stad in Nieuw Zeeland zijn.

Catamarans verzorgen de snelle overtocht naar het Stewart Island.

Catamarans.
Om 17.00 hr stipt vertrok de catamaran naar Stewart Island, het 3de eiland van Nieuw-Zeeland. Dat was een sensatie. www.realjourneys.co.nz/Main/StewartFerry

Het zijn snelle catamarans die de overtocht van 35 km maken door de “Foveaux Strait”. Met een vaart van tegen de 44 km/hr vloog deze catamaran in volle zee door de golven. De zee was wegens het slechte weder en de volle wind tamelijk wild. Sommige gevoelige magen zullen deze overtocht niet snel vergeten. Door de hoge snelheid heeft de maag daar weinig of geen last van.

De overtocht is wel een sensatie die we wensten mee te maken.

Op de catamaran bij het verlaten van Bluff (Zuidereiland).

Stewart Island.
Om 18.00hr zijn we dan op Stewart Island aangemeerd. Het dorpje, noemt Oban en is dus de aankomstplaats van de ferry. Stewart Island is de uiterste rust zelf. Er wonen slechts 400 personen op het eiland. Het is het 3de eiland van Nieuw-Zeeland en is voor 85% tot natuurreservaat erkend.

http://www.stewartisland.co.nz/

Aankomst op Stewart Island

Ferry terminal Stewart Island.

We logeren 1 nacht in het “Bay Motel”, http://www.baymotel.co.nz/

Bay Motel

Er is ook 1 restaurant waar de vis “beer battered blue cod” de specialiteit blijkt te zijn. Iets voor morgen. We zitten ten slotte op een eiland.  Op Stewart island zouden er nog de kiwi vogels in vrije natuur leven.

Oban, de nederzetting in de "Half Moon bay" met in de verte een hotel met restaurant.

Auto achterlaten in Bluff.
Vandaag een goede 200 km gereden. De wagen hebben we voor 2 nachten achtergelaten op de parking in Bluff. We zijn dus voor 2 dagen zonder wagen, en ook zonder gsm signaal, en ook nog een verhuis naar iets verderop. Geen probleem, zolang we maar gezond zijn!

Van Te Anau naar Bluff.

Overtocht van 35 km van Bluff naar Stewart island.

Queenstown –> Te Anau –> Milford Sound –> Te Anau

Rit naar Milford Sound.
Na de relatieve rustdag van gisteren, vandaag terug een langere rit. Van Queenstown naar het westen. Milford Sound aan de westkust van het Zuidereiland is slechts 75 km in vogelvlucht. Met de wagen zijn het er 300 km. Milford Sound, is een der absolute hoogtepunten die men moet gezien hebben bij het bezoek aan Nieuw-Zeeland. Het is een fjord en de fjorden worden in Nieuw-Zeeland “Sounds” genoemd. De hoogste fjord is bijna 1.700 m hoog.

Wegens de afstand zijn we voor 06.00 opgestaan om te ontbijten om 06.30 hr. Vertrokken om 07.00hr. Richting “Te Anau” 200 km verder. Dan nog via de SH94 terug noordwaarts naar Milford Sound wat nog 120 km extra is.

Bergmassief tussen Te Anau en Milford Sound.

Op het ganse traject van 320 km is er welgeteld 1 tankstation. Men geeft de raad om in Te Anau zijn bak vol te gooien. Het laatste traject van Te Anau naar Milford Sound is door een woeste natuur en door een ruig berglandschap. Geen enkele bewoning is te bespeuren.

We rijden over de 45°zuiderbreedte.

Milford Sound zou de meeste regenval ter wereld kennen. Het regent er 200 dagen per jaar met een gemiddelde regenval van 7000 mm. Wij hebben het geluk, of de pech, dat we uitzonderlijk geen druppel regen gezien hebben.

"Milford Wanderer" waarmede we door de Sound ofte Fjord zullen varen.

Boottocht in Milford Sound.
Ter plaatse konden we onze reservatie van 13.30 nog veranderen naar 12.30. We hadden goed gas gegeven en waren rond 11.30 aan de aanleg stijger van de cruiseboten.

Milford Sound.

Op de “Milford Wanderer” kan men tot 80 personen meenemen. De boot heeft de ganse fjord afgevaren tot aan de open zee. Spectaculaire watervallen, zeehonden, enkele dolfijnen en een koppel (kleine) pinguïns hebben we ontwaart. De tocht door de fjord duurde zo'n 2,5 uur. Een merkwaardige 'whow' beleving.   http://www.realjourneys.co.nz/Main/MilfordSound/

Ervaren zeevaarder op de Milford Wanderer in de Sound/fjord.

Homer Tunnel.
Dan nog de terugweg naar Te Anau. Op dit traject moet men door een smalle niet-geasfalteerde tunnel met een lengte van 1.300 m en met een zeer sterke stijging: de "Homer Tunnel". Deze doortocht door de tunnel wordt geregeld met stoplichten. Deze lichten kunnen je tot 15 minuten laten wachten! De verkeerslichten werken alleen tijdens het hoogseizoen.  Lawine gevaar maakt het onveilig om te stoppen en in de rij te staan ​​bij de ingang van de tunnel in de winter en de lente

Kea vogel.

Kea vogel
De kea vogel behoort tot de papegaai-achtingen.  Het is nu een volledig beschermde soort. Ze zijn nu overal te vinden waar mensen op doortocht zijn. Ze leven van het afval dat de mensen achterlaten of ze houden zich op terrasjes en parkeerplaatsen op om het beschikbare voedsel weg te kapen. Kea's staan erom bekend dat ze op onbewaakte plekken rubberen dichtingen van auto's slopen.

Afgelegde afstand.
Totale afgelegde afstand vandaag: 450 km, hetgeen onze totale afstand op het Zuidereiland nu op 2.000 km brengt.
We logeren in Te Anau in het Distinction Luxmore hotel. http://www.distinctionluxmore.co.nz/

Ritje van Queenstown -> Te Anau -> Milford ->  Te Anau